Dzień dobry! Fajnie, że jesteś

Japońskiego uczyłam się od liceum. Nie sądziłam, że ta pasja tak zmieni moje życie. Dzięki niej byłam w Japonii już tyle razy, że przestałam liczyć, zdobyłam wspaniałych przyjaciół i przeżyłam chwile, które ukształtowały mnie jako człowieka. Dlatego cieszę się obserwując, jak Japonia zmienia życie moich uczniów.

Jestem absolwentką japonistyki, posiadam też certyfikat metodyka PASE i Nihongo Noryoku Shiken N1. Należę również do Stowarzyszenia Drogi Herbaty Urasenke Sunshinkai i jestem członkiem Klubu Byłych Stypendystów Rządu Japońskiego. w wolnych chwilach układam ikebanę i gram na shamisenie.

Podróże i studia zagraniczne pokazały mi, jak wiele radości daje przekazywanie innym wiedzy o kulturze Japonii. Ukończyłem studia licencjackie na kierunku pedagogika na Uniwersytecie Shizuoka i magisterskie w Collegium Civitas. Mówię po polsku, angielsku, rosyjsku i rzecz jasna po japońsku. w Japonii przez 5 lat uczyłem swojego ojczystego języka dzieci obcokrajowców. Od 2012 r. jestem sekretarzem Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Języka Japońskiego. Mogę pochwalić się 2 danem w judo, 8 danem w kaligrafii i licencją nauczyciela gry na kokarinie (japońskim flecie).

Pochodzę z małej, liczącej 300 mieszkańców wyspy leżącej w zatoce Matsushima. Być może to sprawiło, że od zawsze byłam ciekawa świata. Teraz chcę, aby moi uczniowie również poczuli, że nauka japońskiego to doświadczenie, które wzbogaci ich jako ludzi.

Jestem absolwentką Uniwersytetu Shirayuri w Sendai, gdzie kształciłam się na kierunku pedagogika ze specjalizacją nauczanie japońskiego jako języka obcego. Przez trzy lata uczyłam swojego ojczystego języka w Chinach na Shanxi University Business College.

Japonistyka nie była moim pierwszym wyborem - wcześniej studiowałam etnolingwistykę z językiem japońskim jako dodatkowym. Szybko jednak zrozumiałam, że to właśnie na japońskim chcę się skupić. Z tego powodu, po licencjacie wyjechałam do Japonii na około rok na wizie „Zwiedzaj i Pracuj”. 

To był cudowny czas odkrywania Kraju Kwitnącej Wiśni - udało mi się zwiedzić wiele niesamowitych miejsc, oraz poznać standardy pracy w Japonii. Pobyt pozwolił mi również na osłuchanie się z językiem i nabranie pewności siebie.

Praca lektora jest dla mnie spełnieniem marzeń i okazją do dzielenia się pasją z innymi. Prywatnie jestem wielką fanką góry Fuji! 

Decyzja rozpoczęcia japonistyki była impulsywna, mimo że już od czasów gimnazjalnych interesowałam się Japonią i językiem tego kraju. Być może intuicja popchnęła mnie w tym kierunku i jestem jej za to ogromnie wdzięczna. Spędziłam 9 miesięcy na Uniwersytecie Kyoto Sangyo. Posiadam certyfikat JLPT N1, ukończyłam również kurs dla tłumaczy japońskiego Sakura. Prywatnie jestem ogromną fanką górskich wycieczek (szczególnie w Japonii!), zwiedzania świątyń oraz samodzielnych zmagań z kuchnią, nie tylko japońską. Język jest najlepszym sposobem jednoczenia ludzi, ale także świetną zabawą i ćwiczeniem dla naszego umysłu. Podejmijmy się tego wyzwania wspólnie :)

Najciekawsze w pracy lektora jest to, że tak wiele można nauczyć się od uczniów. Dzięki temu, że pochodzimy z innych kręgów kulturowych, dostrzegamy nie tylko różnice między naszymi krajami, ale też jesteśmy w stanie spojrzeć świeżym okiem na własny. Ukończyłam literaturę angielską na Uniwersytecie Senshu, mam też za sobą 420-godzinny kurs nauczania języka japońskiego jako obcego w KEC Nihongo Gakuin. Przez 6 lat pracowałam w Osace jako nauczycielka języka angielskiego i japońskiego.

Kończąc liceum, nie sądziłem, że Japonia aż tak odmieni moje życie. Dzięki temu krajowi miałem okazję poznać niesamowitych ludzi, doświadczyć wyjątkowego piękna natury, jak i mieszkać w największej metropolii na świecie. A teraz mogę dzielić się tym wszystkim z osobami zafascynowanymi Japonią tak samo jak ja. 

Spędziłem rok Uniwersytecie Rikkyo w Tokio. Posiadam również certyfikat Nihongo Nōryoku Shiken N2. W wolnych chwilach zajmuję się muzyką – gram na gitarze w zespole z przyjaciółmi.

はじめまして！ Język japoński uważam za najpiękniejszy na świecie, dlatego za cel obrałam sobie jego naukę i wybrałam japonistykę. Z biegiem czasu moja pierwsza „miłość” do Japonii przerodziła się w głębszą fascynację jej kulturą – literaturą, filmem i sztukami scenicznymi.
Miałam okazję spędzić rok na stypendium na Uniwersytecie Shimane, w regionie, który zachwycił mnie swoim pięknem i głęboko zakorzenionymi tradycjami.
Do dziś staram się pielęgnować nawyki nabyte w Japonii, przenosząc je do codziennego życia w Polsce. Jednym z nich jest praktykowanie ceremonii herbacianej w tradycjach Urasenke oraz Fumai-ryū, w której szkoliłam się podczas pobytu na japońskiej uczelni.